Marami na tayong naririnig na iba't ibang pangyayari na naging tatak na sa isip ng marami sapagkat nagdulot ng pagkitil ng maraming buhay. NAAALALA paba ninyo ang ukol sa bagyong "YOLANDA"?
" Niragasa ni super typhoon Yolanda ang Kabisayaan hanggang Kabikulan at ito na ang sinasabing pinakamalakas na bagyo na tumama sa kalupaan sa buong mundo ngayong 2013 at maituturing ding isa sa pinakamalakas sa kasaysayan.
Biyernes, Nobyembre 8 nang tumama sa kalupaan ng bansa si Yolanda at anim na beses pang nag- landfall bago tuluyang lumabas ng Philippine Area of Responsibility (PAR) Sabado ng hapon. Umabot ng 235 kilometer per hour ang taglay nitong lakas ng hangin at pagbugsong nasa 275 kilometer per hour na pagbugso, ayon sa PAGASA.
Sa loob ng isang taon, may average na 20 bagyo ang tumatama sa Pilipinas na nabubuo sa Pacific Ocean malapit sa equator. Ayon sa National Geographic, hindi pangkaraniwan ang taglay na lakas ni Yolanda lalo't nabuo ito sa labas ng typhoon season.
Isinisisi ito ng karamihan sa mga eksperto sa climate change.
Narito ang 10 pinakamapaminsalang bagyo sa Pilipinas sa mga nakalipas na taon:
● Typhoon Uring (international name Thelma)
-Nobyembre 15, 1991 nang ragasain ni Uring ang Ormoc, Leyte kung saan 5,100 ang mga nasawi.
● Typhoon Pablo (international name Bopha)
-Disyembre 3, 2012 nang tumama sa hilagang bahagi ng Mindanao ang bagyo. Mahigit 1,900 ang mga nasawi na karamihan ay nagmula sa Compostela Valley at Davao Oriental.
● Typhoon Nitang (international name Ike)
-Tumama sa Pilipinas noong Agosto 31, 1984 kung saan 1,363 ang mga nasawi. Typhoon Sendong (international name Washi)
-Disyembre 16, 2011 nang hagupitin ng bagyo ang hilagang bahagi ng Mindanao kung saan hindi bababa sa 1, 080 ang mga nasawi.
● Typhoon Trix
-Oktubre 16, 1952 nang maminsala ito sa Bicol region kung saan 995 ang mga nasawi.
● Typhoon Amy
-Disyembre 9, 1951 nang manalasa sa gitnang rehiyon ng bansa ang bago kung saan 991 ang mga nasawi. Malaking bahagi ng Negros ang nawasak dahil sa bagyo.
● Typhoon Nina
-Nobyembre 25, 1987 nang bayuhin ng bagyo ang Bicol region dahilan para rumagasa ang mga putik at lahar mula sa Bulkang Mayon. Tinatayang 979 ang nasawi sa bagyo.
● Typhoon Frank (international name Fengshen)
-Hunyo 20, 2008 nang tumama ito sa Pilipinas kung saan 938 ang mga nasawi
Typhoon Angela
-Isang category 5 typhoon na tumama sa
Pilipinas noong Nobyembre 2, 1995 na ikinasawi ng 936.
● Typhoon Agnes
-Nobyembre 5, 1984 nang masalanta ang gitnang rehiyon ng bansa kung saan 895 ang mga nasawi.
Source :
http://dzmm.abs-cbnnews.com/news/National/10_pinakamapaminsalang_bagyo_na_tumama_sa_Pilipinas.html
Iilan lamang ang mga ito sa mga pangyayaring nakaukit na sa gunita ng marami sa dahilang lubhang napakarami ng NAPINSALA. Sino ang makalilimot sa larawan ng mga taong nasawi at binawian ng buhay, maging ng mga ari-ariang nasalanta dahil sa malakas at malagim na mga pangyayaring ito?
Kung nalaman lamang ng mga taong binawian ng buhay na sa oras, araw, at lugar na yaon ay magwawakas ang kanilang buhay, di sana'y umiwas sila upang hindi mapahamak kundi maingatan ang kanilang buhay. Hindi sana sila pumayag na naroon sila sa ganoong lugar nang oras na yaon. KUNG ALAM LANG NG TAO ...
WALANG TAO NA PINAPANGINOON NG KAMATAYAN
Likas sa tao na ingatan at ipagsanggalang ang kaniyang buhay, gawin ang lahat ng makakabuti rito, at hanapin ang mga bagay na makakatulong upang ito ay mapanatili. Ang totoo, maraming malalagim na pangyayari sa mundo ang naiwasan sana ng tao kung nalaman lamang niya ang mangyayari sa kinabukasan o sa hinaharap. Subalit gaya ng ipinahayag sa Banal na Kasulatan, hindi ito alam ng tao:
Santiago 4:14
" Kayo ngang hindi nakaaalam ng mangyayari bukas. Ano ang inyong buhay? Kayo nga'y isang singaw na sa sangdaling panahon ay lumilitaw, at pagdaka'y napapawi. "
Napakarupok ng buhay ng tao. Anuman ang kaniyang kalagayan sa buhay ay hindi siya sisinuhin ng kamatayan; mamamatay siya pagdating ng kaniyang takdang oras. Tiniyak ni Apostol Pablo na oras-oras at araw-araw ay nanganganib sa kamatayan ang tao :
1 Corinto 15:30
" Bakit baga naman tayo'y nanganganib bawa't oras?
1 Corinto 15:31
" Ipinahahayag ko alangalang sa ikaluluwalhati ninyo, mga kapatid, na taglay ko kay Cristo Jesus na Panginoon natin na araw-araw ay nasa panganib ng kamatayan ako. "
Sapagkat ang kamatayan ay itinakda ng Diyos, hindi ito maiiwasan ng tao. Ganito ang sabi ng Biblia :
Hebreo 9:27
" At kung paanong itinakda sa mga tao ang mamatay na minsan, at pagkatapos nito ay ang paghuhukom "
Inilarawan din ng Biblia ang abang kalagayan ng tao sa harap ng kamatayan nang ganito:
Ecles. 8:8
" Walang tao na may kapangyarihan sa diwa upang pumigil ng diwa; ni walang kapangyarihan siya sa kaarawan ng kamatayan......."
Roma 7:24
" Abang tao ako! sino ang magliligtas sa akin sa katawan nitong kamatayan? "
ANG LALONG MALAKING KAPAHAMAKAN
Tangi sa kamatayan, hindi rin alam ng tao ang araw at oras ng ikalawang pagparito ni Cristo o ng Araw ng Paghuhukom:
Mateo 24:36, 44
" Nguni't tungkol sa araw at oras na yaon walang makakaalam, kahit ang mga anghel sa langit, kahit ang Anak, kundi ang Ama lamang.
Kaya nga kayo'y magsihanda naman; sapagka't paririto ang Anak ng tao sa oras na hindi ninyo iniisip. "
Nagbigay ng palatandaan ang ating Panginoong Jesucristo upang ating malaman kapag ang Araw ng Paghuhukom ay malapit nang mangyari o "nasa mga pintuan nga ". At sapagkat ang mga palatandaang Kaniyang ibinigay ay natupad na,katulad ng mga digmaang aalingawngaw o mababalita, na susundanng digmaan ng bansa laban sa bansa, na ang kinatuparan ay ang dalawang digmaang pandaigdig na naganap noong nakaraang siglo, at ang iba pa (ang kagutom, lindol, at kahirapan) ay patuloy pang natutupad [Mat.24:3, 33, 6-9], natitiyak nating ang wakas ay totoong malapit na.
Ayon din sa Biblia, sa Araw ng Paghuhukom, "Bawat isa ay haharap sa hukuman ni Cristo" (2Cor.5:10, MBB) at magbibigay sulit sa Diyos (Roma 14:12). Ang masasama ay pahihirapan sa " dagatdagatang nagniningas sa apoy at asupre," at " sila'y walang kapahingahan araw at gabi " (Apoc.21:8; 14:10-11; 2Ped.3:10,7). Ganito naman ang pahayag ni Propeta Zefanias ukol sa katapusan ng mundo:
Zefanias 1:18
" Kahit ang kanilang pilak o ang kanilang ginto man ay hindi makapagliligtas sa kanila sa kaarawan ng kapootan ng Panginoon; kundi ang buong lupain ay masusupok sa pamamagitan ng apoy ng kaniyang paninibugho: sapagka't wawakasan niya, oo, isang kakilakilabot na wakas, nilang lahat na nagsisitahan sa lupain. "
Palibhasa'y hindi alam ng tao ang tiyak na araw at oras ng Paghuhukom, hindi ba makatuwiran lamang na ito ay kaniyang paghahandaan? Hindi ba marapat lamang na paunlarin niya ang kaniyang buhay espirutuwal at huwag gugulin ang kaniyang buhay sa mga bagay na walang kabuluhan, ni ubusin ang kaniyang panahon, salapi, at lakas sa mga materyal na bagay lamang? Hindi ba matuwid lamang na gugulin niya ang nalalabing panahon upang tiyakin na siya ay makakasama sa pagtahan sa Bayang Banal o makabilang sa mga maliligtas at magmamana ng buhay na walang hanggan?
ANG WASTONG PAG-IINGAT NG BUHAY
Gaanon man ang paghahangad ng tao sa ganang sarili lamang niya na mapabuti at maingatan ang kaniyang buhay, nakikita natin na siya ay nabibigo sapagkat hindi niya hawak ang kaniyang buhay at hindi niya tiyak ang sasapitin:
Jer. 10:23, MB
" Nalalaman ko po, Yahweh, na walang taong may hawak ng sarili niyang buhay; at walang makakatiyak ng kanyang sasapitin. "
Wala ring sapat nakaalaman at kakayahan ang tao upang maiseguro ang kaligtasan ng kaniyang buhay. Napakaikli at may hangganan ang kaniyang natatanaw, na maaaring sa kaniyang panukat ay tama ngunit magbubunga pala ng kaniyang kasawian at kapahamakan [Kaw. 14:12, MB]. At kahit na sa bawat sandali ay mabalisa ang tao sa pag-iisip tungkol sa mga pangangailangan niya sa buhay na ito ay hindi niya madaragdagan ang haba ng kaniyang buhay. Ganito ang tanong ng Panginoong Jesucristo:
Lucas 12:25
" At sino sa inyo ang sa pagkabalisa ay makapagdaragdag ng isang siko sa sukat ng kaniyang buhay? "
Paano matututuhan ng tao ang wasto at karapatdapat na pag-iingat ng kaniyang buhay? Napakahalaga na kilalanin ng tao ang Diyos sa lahat ng kaniyang lakad sapagkat ang Diyos ang Siyang nagtuturo ng landas na dapat lakaran ng tao. Isinasaad ito sa Kawikaan 3:6 at 5 :
" Kilalanin mo siya sa lahat ng iyong mga lakad, at kaniyang ituturo ang iyong mga landas. "
" Tumiwala ka sa Panginoon ng buong puso mo, at huwag kang manalig sa iyong sariling kaunawaan "
Ano pa ang kahalagahan ng pagkilala ng tao sa Diyos? Siya ang tanging nakakaalam ng mabuti para sa ating buhay:
Jer. 29:10-11, MB
" Ito pa ang sabi ni Yahweh: ... 'Ako lamang ang nakakaalam ng mga panukalang inihanda ko para sa ikakabuti ninyo, at para dulutan kayo ng pag-asa sa hinaharap. "
Ang tunay na kumilala sa Diyos sa pamamagitan ng pagtalima sa Kaniyang mga utos [Juan 2:3, MB] ang siyang tunay na nag-iingat ng kaniyang buhay. Marapat lamang, kung gayon, na sangguniin ng tao ang Diyos sa kaniyang mga mithiin o plano sa buhay, at patuloy na sumunod sa Kaniyang mga utos upang mapanuto ang kaniyang buhay.
Napakalaki ng kinalaman ng relihiyon sa pag-iingat ng buhay ng tao. Ano ang utos o kalooban ng Diyos tungkol dito?
Jer. 6:16, MB
" Sinabi ni Yahweh sa kanyang bayan: 'Tumayo kayo sa panukalang-daan at magmasid; hanapin ninyo ang dating landas, alamin kung nasaan ang pinakamabuting daan. Doon kayo lumakad, at magtatamo kayo ng kapayapaan'. Subalit ang sabi nila, ' Ayaw naming dumaan doon'. "
Utos ng Diyos nahanapin ang pinakamabuting daan at pagkatapos ay lakaran niya ito. Hindi Niya sinabi na sapat nang hanapin at sampalatayanan ang mabuting daan...KAILANGAN AY LUMAKAD DOON. Ang daang tinutukoy ay na dapat lakaran na tao ay ang Panginoong Jesuscristo. Ayon sa ating Tagapagligtas,:
" Ako ang pintuang dinaraanan ng mga tupa" Juan 10:7, MB
Ang pagdaan kay Cristo ay ang pagpasok sa Kaniya sa paraang pumaloob sa KAWAN o sa Iglesia Ni Cristo :
" Ako ang Pintuan; sinumang pumasok sabloob ng KAWAN sa pamamagitan ko ay magiging ligtas " [Juan 10:9, Revised Standard Version]
Ang KAWANG binanggit ay ang Iglesia Ni Cristo:
" Ingatan ninyo kung gayon ang inyong mga sarili at ang buong KAWAN na rito'y hinirang kayo ng Espiritu Santo na mga katiwala, upang pakanin ang iglesia ni Cristo na binili niya ng kaniyang dugo. [Gawa 20:28, Lamsa Translation]
Kaya, kapag ang tao ay pumaloob sa Iglesia Ni Cristo at pinapangyari ang gusto o kalooban ng Diyos, nagawa niya ang tunay na pag-iingat ng kaniyang buhay. Sa katunayan, tiniyak ng ating Panginoong Jesuscristo na hindi makapananaig ang kamatayan sa Iglesiang itinayo Niya. Ganito ang Kaniyang pahayag :
" At sinabi ko naman sa iyo, ikaw ay Pedro, at sa ibabaw ng batong ito ay itatayo ko ang aking iglesya, at HINDI MAKAPANANAIG SA KANYA KAHIT ANG KAPANGYARIHAN NG KAMATAYAN. " [Mat.16:18, MB]
Ang kamatayan, na kaibayo ng buhay at hindi nalalaman ng tao kung kailan darating, ay hindi makapanaig sa kaniya kung siya'y kaanib sa Iglesiang itinayo ni Cristo. Aagawin siya ng Diyos sa kamay ng kamatayan. Ganito ang isinasaad ng Biblia :
Awit 49:10,12,15, MB
" Ang lahat ay mamamatay ... Dumakila man ang tao, di niya maiiwasan, Tulad din ng mga hayop, tiyak siyang mamamatay ... Ngunit ako'y ililigtas, hindi ako babayaan, Aagawin ako ng Diyos sa kamay ng kamatayan. "
Katulad ng Panginoong Jesucristo, ang mga taong Kaniya o nasa labas labas Niya na malalagutan ng hininga ay bubuhaying mag-uli. Sila ang maliligtas. At dahil sa mapagtatagumpayan nila ang kamatayan, sila ang tunay na nakapag-ingat ng kanilang buhay.
ANG WASTONG PAGHAHANDA
Ang Panginoong Jesucristo mismo ang nagpaalaala na dapat paghandaan ang pagparitu Niya sa Araw ng Paghuhukom:
Mateo 24:44
" Kaya nga kayo'y magsihanda naman; sapagka't paririto ang Anak ng tao sa oras na hindi ninyo iniisip. "
Kaya, kung iniingatan man ng tao ang kaniyang kasalukuyang buhay o ginagawa niya ang lahat upang huwag itong mapahamak, lalong dapat niyang paghandaan ang ARAW NG PAGHUHUKOM sapagkat ang nakasalalay rito ay ang kaligtasan ng kaniyang kaluluwa.
Itinuro ni Apostol Pedro kung paano magagawa ng tao ang wastong paghahanda sa Araw ng Paghuhukom:
2 Pedro 3:14
" Kaya nga, mga minamahal, yamang kayo'y nagsisipaghintay ng mga bagay na ito, ay pagsikapan ninyong masumpungan kayo sa kapayapaan, na walang dungis at walang kapintasan sa paningin niya. "
Samakatuwid, anumang oras at araw dumating ang Araw ng Paghuhukom, ang tao ay dapat na nasa kapayapaan. Ipinaliwanag ni Apostol Pablo ang kahulugan nito:
Colosas 3:15
" At maghari sa inyong puso ang kapayapaan ni Cristo, na diya'y tinawag din naman kayo sa isang katawan; at kayo'y maging mapagpasalamat. "
Ayon kay Apostol Pablo, ang katawan ang kinaroroonan ng kapayapaan, at ang katawan na tinutukoy ay ang IGLESIA NI CRISTO (Col.1:18; Roma 16:16). Kaya, ang wastong paghahanda sa pagdating sa Araw ng Paghuhukom ay ang maratnan ang tao ng araw na iyon sa loob ng tunay na Iglesia na tumupad sa mga utos ng Diyos nang walang dungis at walang kapintasan.
Dakilang biyaya ang dulot ng pag-anib sa Iglesia ni Cristo sapagkat sa pamamagitan nito ay mapagtatagumpayan ng tao ang kamatayan at maliligtas siya sa kaparusahan sa Araw ng Paghuhukom.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento