Mga Pahina

Lunes, Enero 26, 2015

Sino Ang Tunay Na Malaya?







KALAYAAN. Isang napakahalagang makamit ng bawat isa kung saan man siya naging alipin. Kapag pag-uusapan ang KALAYAAN, ay agad naiisip natin na Pagkakaroon ng pagkakataon na gumawa at malaya sa isang bagay kung saan ito nauukol. Ang pagiging MALAYA din ay hangad naman ng maraming tao gaya anya sa kamay ng mapagsamantala at mapanikil o MAGING SA SULIRANIN sa buhay na minsa'y gumagapos sa marami at nais MAKALAYA rito. Subalit, ano nga ba ang PINAKAMAHALAGANG KALAYAAN na dapat matamo ng tao? May bahagi kung saan ang tao ay ALIPIN parin ukol dito, at ito ang marapat na pagtuonan ng bawat isang napailalim sa pagkaalipin nito. Ito ang ating aalamin kung ano at saan ito.

Ang Panginoong Jesucristo ay mayroong sinabi naman tungkol sa mga "TUNAY" na nagkaroon ng kalayaan. Paano ba magiging tunay na malaya ang tao? Dito pumapasok ang kahalagahan ng pagkakaroon ng tao ng pagkaunawa sa KATOTOHANANG MAGPAPALAYA sa kaniya [Juan 8:32 NPV], na ito ay ang mga salita ng Diyos na pawang katotohanan, ayon din mismo sa ating Panginoong Jesucristo [Juan 17:17].

Ipinakilala ni Cristo kung sino ang binabanggit Niyang nangangailangan ng kalayaan sapagkat sila ay NASA KALAGAYANG ALIPIN:


" Sumagot si Jesus, 'Sinasabi ko sa inyo ang katotohanan, BAWAT NAGKAKASALA AY ALIPIN NG KASALANAN" [Juan 8:34, NPV]

Ang taong nagkakasala ay alipin ng kasalanan at dito dapat MAKALAYA ang tao. At sapagkat ang lahat ng tao ay nagkasala [Roma 5:12] at nakatakdang magbayad ng kamatayan sa dagat-dagatang apoy [Roma 6:23; Apoc. 20:14], kaya ang lahat ng tao, saan man sila naroroon at anoman ang kanilang kalagayan sa buhay, ay alipin ng kasalanan.

ANG TUNAY NA KALAYAAN

Kapag kalayaan ang pinag-uusapan, karaniwang ipinalalagay na ang kahulugan nito ay ang kalayaang gawin ang balang maibigan kahit na ito ay ayon na sa pita ng laman o kasalanan [Gal. 5:16-17]. Ayaw na nila na sila'y nalilimitahan o nasasagkaan sa ibig nilang gawin.

Tunay nga bang MALAYA ang taong ganito ang isipan o pakahulugan sa KALAYAAN? Hindi, sapagkat ayon sa itinuro ng mga apostol:


"Hindi ba ninyo alam na pag ibinigay ninyo ang inyong sarili kaninuman upang sumunod ay ALIPIN KAYO NG INYONG SUNUSUNOD, maging sa KASALANANG UMAAKAY sa kamatayan o sa pagtalimang hahanga sa pagiging matuwid?" [Roma 6:16, NPV]


Isang alipin na maituturing ang taong napaakay sa kasalanan na maghahatid sa kaniya sa parusang kamatayan. Ito ang tiniyak ng mga Apostol na sasapitin ng mga alipin ng kasalanan:


" Sapagka't nang kayo ay mga alipin ng kasalanan, kayo'y laya tungkol sa katuwiran.
" Ano nga ang ibinunga ninyo sa panahong yaon sa mga bagay na ngayo'y ikinahihiya ninyo? sapagka't ang wakas ng mga bagay na yaon ay kamatayan. " [Roma 6:20-21]


Ang kamatayang tinutukoy ay ang IKALAWANG KAMATAYAN sa dagat-dagatang apoy na nakaambang parusa sa lahat ng alipin sa kasalanan [Apoc.21:8].

Tunay na walang kalayaan ang taong alipin sa kasalanan o nagpapakabuyo sa kalayawan. Kaawa-awa ang kalagayan ng ganitong tao, sapagkat kung ilarawan ng mga apostol ay " BAGAMA'T ANG BUHAY AY PATAY " [1 Tim.5:6]. Sentensyado na siya sa kaparusahan sa dagat-dagatang apoy. Ganito kung ilalarawan ng Biblia ang kalagayan ng mga tao na ginagawa ang lahat ng maibigan kahit na ito ay labag sa kalooban ng Diyos.

Ang mga nagtataglay ng kaisipan ng laman o patuloy sa paggawa ng kasalanan ay nakikipag-alit sa Diyos at hindi napasasaklaw sa kautusan at hindi maaaring maging sa Diyos [Roma 8:7]. Palibhasa'y tumatangging sumunod sa kautusan, na ang ginagamit na pamantayan sa buhay ay ang sariling kalooban o karunungan. Mataas ang pagkakilala nila sa sarili, bunga marahil ng tagaly nilang karunungan, kung kaya't pinipilit na sila naman daw ay may layang makapamili ng kung ano ang susundin sa kanilang buhay. At may nang-aakit pa ng ibang mga tao na sumama sa kanila na malayang nakapag-isip at nakapagsagawa ng ibang mga bagay-bagay sa buhay nila sa mundo. Mapanganib at nanganganib ang taong may ganitong isipan. Sinabi ni Apostol Pablo:


1 Timoteo 6:3" Kung ang sinoma'y nagtuturo ng ibang aral, at hindi sumasangayon sa mga salitang nakagagaling, sa makatuwid ay sa mga salita ng ating Panginoong Jesucristo, at sa aral na ayon sa kabanalan "


1 Timoteo 6:4" Ang gayon ay palalo, walang nalalamang anoman, kundi may-sakit sa mga usapan at mga pagtatalo, sa mga salitang pinagbubuhatan ng kapanaghilian, mga pagkakaalit, mga pagalipusta, mga masasamang akala. "


Kaya nagpayo ang mga apostol na huwag maging palalo ang tao at sa halip ay magtaglay ng mababang kaisipan at ipalagay na lalong mabuti ang iba kaysa kanila [Fil.2:3]. Sa ganito ay magagawa ng tao na sumunod sa kautusan o katuwiran ng Diyos.


ANG DAKILANG KALAYAAN


Mawawalan ng kabuluhan ang kalayaang maaaring makamit ng tao sa mundo na kaniya pa man ding pinamumuhunan at ipinakikipaglaban kung hindi siya magiging malaya sa PAGKAALIPIN sa kasalanan. Hindi makaiiwas dito ang sinuman sapagkat may itinakda ang Diyos na araw na Kaniyang huhukuman ang lahat ng tao batay sa kautusan ng kalayaan:


Santiago 2:12" Gayon ang inyong salitain, at gayon ang inyong gawin, na GAYA NG MGA TAONG HUHUKUMAN sa pamamagitan ng KAUTUSAN NG KALAYAAN. "


Sa kautusan ng kalayaan na binabanggit ng mga apostol nakasalalay ang IKAPAGTATAMO ng tunay na kalayaan. Mahalagang ito'y matupad upang hindi lang maging malaya kundi magtamo rin ang tao ng pagpapala [Sant.1:25]. Sinasabi rin ng Biblia na kapag ang kautusan o tuntunin ng Diyos ang sinunod ng tao, tiyak na lalakad siya sa KALAYAAN:


Awit 119:45" AT LALAKAD AKO SA KALAYAAN; sapagka't aking hinanap ang iyong mga TUNTUNIN. "


Kaugnay nito, dapat maging maingat ang tao sa paghahanap ng tunay at dakilang kalayaan hindi kung sino na lamang ang kaniyang susundin at pakikinggan. Dapat niyang sangguniin ang katotohanan na siyang makapagtuturo kung paano magkakaroon ng tunay na KALAYAAN. Napakalinaw ng pahayag ng Biblia na ang mga pinalaya ng ating Panginoong Jesucristo ang siyang TUNAY NA MALAYA [Juan 8:36, Magandang Balita Biblia]. At ito ay pinatotohanan ng mga apostol na mababasa sa Gawa 13:39 na ganito ang isinasaad:


" SA PAMAMAGITAN NIYA pinatatawad at NAGIGING MALAYA SA LAHAT ng ito ang SINUMANG SUMAMPALATAYA SA KANIYA. " [Biblia ng Sambayanang Pilipino]


Ngunit hindi sapat na ang gawin lamang ng tao ay sumampalataya. Ang kapatawaran ng kasalanan na magpapalaya sa tao sa parusang WALANG HANGGAN ay makakamtan sa pamamagitan ng pagkabuhos ng dugo at maliban dito'y walang kapatawaran:


Hebreo 9:22" At ayon sa kautusan, ay halos masasabi kong lahat ng mga bagay ay nililinis ng dugo, at MALIBAN NA SA PAGKABUHOS NG DUGO AY WALANG KAPATAWARAN. "


Ang tinubos ng mahalagang dugo ng ating Panginoong Jesucristo ay walang iba kundi ang IGLESIA NI CRISTO:


Gawa 20:28 “Ingatan ninyo kung gayon ang inyong mga sarili at ang buong kawan na rito’y hinirang kayo ng Espiritu Santo upang maging mga katiwala, upang pakanin ang IGLESIA NI CRISTO na binili niya ng kaniyang dugo.” [isinalin mula sa Lamsa Translation]


Kung gayon, walang tunay na MALAYA sa sangkatauhan maliban sa mga taong tinubos sa dugo ng ating Panginoong Jesucristo o sa mga kaanib sa Iglesia ni Cristo. Tanging sa Iglesia lamang makakamtan ang tunay at dakilang kalaayan.


ANG IKAPANANATILING MALAYA


Ang magpaalipin sa katuwiran o kalooban ng Diyos ay hindi isang kaapihan o kalugihan. Sa halip, ito ang ikakabanal ng tao at ikapagkakaroon niya ng BUHAY NA WALANG HANGGAN [Roma 6:22, 19, NPV]. At upang maingatan ang dakilang kalayaan na ipinangako , ganito ang bilin ng mga apostol:


" Para sa kalayaan ay PINALAYA TAYO NI CRISTO; kaya't magpakatatag kayo AT HUWAG PASAKOP NA MULI SA PAMATOK NG PAGKAALIPIN. " [Gal.5:1, Ang Bagong Ang Biblia]

Ang tinutukoy na "PAMATOK NG PAGKAALIPIN" ay ang gawa ng laman o kasalanan [Gal. 5:19-21]. Ang pinaghaharian ng kaisipan ng laman ay patungo sa kamatayan at sila'y hindi kalulugdan ng Diyos samantalang ang nasa kapayapaan naman ay nagtataglay ng kaisipan ng Espiritu na siyang tinatahanan ng Espiritu ng Diyos at ni Cristo :


Roma 8:5" Sapagka't ang mga ayon sa laman ay nangagsisitalima sa mga bagay ng laman; datapuwa't ang mga ayon sa Espiritu ay sa mga bagay ng Espiritu. "

Roma 8:6" Sapagka't ang kaisipan ng laman ay kamatayan; datapuwa't ang kaisipan ng Espiritu ay buhay at kapayapaan. "

Roma 8:7" Sapagka't ang kaisipan ng laman ay pakikipagalit laban sa Dios; sapagka't hindi napasasaklaw sa kautusan ng Dios, ni hindi nga maaari "

Roma 8:8" At ang nangasa laman ay hindi makalulugod sa Dios. "

Roma 8:9" Datapuwa't kayo'y wala sa laman kundi nasa sa Espiritu, kung gayo'y tumitira sa inyo ang Espiritu ng Dios. Datapuwa't kung ang sinoma'y walang Espiritu ni Cristo, siya'y hindi sa kaniya. "


Tiniyak din ni Apostol Pablo na kung saan naroroon ang Espiritu ng Panginoon, doon ay may kalayaan [2 Cor. 3:17]

Kaya kung hangad ng tao ang MAPAYAPA, MASAGANA, AT MALAYANG PAMUMUHAY ng walang anumang bagabag o kapighatian, napakahalagang masumpungan siya sa pagsunod. Ganito ang patotoo ng isang lingkod ng Diyos :


" Ako nama'y mamumuhay ng payapa at malaya, Yamang ako sa utos mo'y sumusunod namang kusa. " [ Awi 119:45, MB]


Isang dakilang kalayaan ang tatamuhin ng tao kung susunod lamang siya sa lahat ng kalooban ng Diyos sa paraang PUMALOOB SIYA SA TUNAY NA IGLESIA, ANG IGLESIA NI CRISTO. Sa ganito, anuman ang mangyari sa mundo ay magkakaroon siya ng tunay na kalayaan mula sa pagkaalipin sa kasalanan at malaya ding maisasagawa niya ang paglilingkod na taglay ang pag-asa sa pagmana ng PANGAKO NG DIYOS.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento